Geschiedenis herleeft in het preHistorisch Dorp

‘Beleef geschiedenis van dichtbij’ staat op de website van het preHistorisch Dorp in Eindhoven. Die belofte wordt meer dan waargemaakt. Een bezoekje aan dit openluchtmuseum is één grote beleving. Niet alleen kijken naar hoe het leven in de oudheid eraan toe ging, maar vooral ook doen!

Sinds 25 september 2021 hanteert het museum geen tijdsloten meer en kun je dus de hele dag blijven. Vooral achteraf zijn we daar heel blij om, want anders hadden we veel meer keuzes moeten maken over wat we wel en niet konden doen. En die twee meiden van ons: die willen álles.

Leemput

Eenmaal binnen in het preHistorisch Dorp stuiten we al snel op een leemput. Met de leem kun je een hanger maken, voor bijvoorbeeld aan een ketting. Dit is een onbemande activiteit, dus zonder hulp van de historische bewoners die je door het hele park tegenkomt. Het wordt uiteindelijk een geklieder met plakkende leem en pogingen om een inscriptie maken met takjes die in de omgeving liggen. Alles bij elkaar valt het nog niet mee, maar uiteindelijk zijn er twee hangers. We gaan op zoek naar een vuurtje waar deze gebakken kunnen worden. Dat vinden we een stukje verderop en op aanraden van de historische bewoonster worden de hangers in de hete as gelegd. Ze mogen niet direct in het vuur, want dan zouden ze barsten. De hangers liggen daar voorlopig goed, aan het einde van de dag gaan we ze weer ophalen.

Brood bakken

Nu we hier toch zijn kunnen we ons meteen toeleggen op de volgende activiteit: brood bakken. Maar voor brood heb je meel nodig en dat moeten we eerst zelf gaan maken. Dat doe je door met een steen over de graankorrels te wrijven en tegelijkertijd kracht uit te oefenen. Het is geen gemakkelijk klusje, maar de kinderen doen het vol overgave. Ze zijn wel heel blij dat ze niet in die tijd leefden, want om dit nou elke dag een flink aantal uur te moeten doen, is toch niet heel aantrekkelijk. Als alles fijngemalen is, wordt er water toegevoegd en rollen ze er een deegbolletje van. Dit wordt uiteindelijk om een stok gewikkeld en dan begint de proeve van geduld. Het deeg moet dicht bij het vuur gehouden worden, maar niet erin, want dan wordt het zwart. Als dat lukt, heb je na 10 tot 15 minuten een dampend vers broodje.

Herberg Den Bonten Os

Dat broodje smaakt naar meer, dus besluiten we even pauze te houden bij Herberg Den Bonten Os. Op het gezellige marktplein schuiven we aan een picknicktafel en kiezen wat lekkers van de kaart. Er is voldoende keus voor hele redelijke prijzen. Terwijl we wachten, vermaken de kinderen zich met de activiteiten die op het plein te doen zijn zoals steltlopen en andere spelletjes. De schandpaal mag natuurlijk niet overgeslagen worden en ook de smid oogst grote bewondering .

Ambachtenhuis

Na het eten nemen we een kijkje in het grote ambachtenhuis. Hier worden op dit moment verschillende stoffen gekleurd in een grote pan met uienschillen. Voor de kinderen bestaat er de mogelijkheid om een armbandje te ‘vilten’, met eveneens natuurlijk gekleurde wol. Dat laten ze zich geen twee keer zeggen. In de tussentijd ontdek ik zelf een ganzenveer waar je mee kunt schrijven. In theorie dan, want in de praktijk valt het me heel erg tegen. Zelfs mijn eigen naam schrijven, blijkt een hele opgave. Geef mij maar een toetsenbord. De meiden zijn wel heel blij met hun zelfgemaakte armbandjes

Souvenirs

Hierna volgt nog een aantal andere activiteiten, zoals boogschieten (de oudste blijkt talent te hebben), een mantelspeld (fibula) maken en zwaardvechten waarbij hun vader het moet ontgelden. Ook hout klieven, speerwerpen, vuur maken en pennen slaan werd met veel plezier gedaan. Aan het eind van de dag ging een flinke verzameling zelfgemaakte voorwerpen mee naar huis, zodat ze ongetwijfeld nog vaak aan deze leuke dag terug zullen denken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *