Bijna 2,5 jaar geleden verkochten Laure en haar man Roel (bijna) al hun bezittingen en vertrokken met 6 koffers richting New York. Roel kon daar via zijn Nederlandse werkgever Deloitte aan de slag en Laure ging maar al te graag met hem mee. Het appartement en de bijbehorende drukte vielen tegen, dus verhuisden ze zo’n twee weken later van de Upper East Side naar de overkant van de Hudson River en streken neer in Jersey City. Daar hebben ze meer ruimte en genieten ze van het prachtige uitzicht op Manhattan. Binnen vijf minuten brengt de metro ze naar het WTC en op een uur rijden zitten ze in een compleet andere omgeving waar je prachtig kunt hiken.
In het nu leven
Laure geniet met volle teugen van de stad New York: “Het is een bruisende stad die veel energie geeft, maar dat ook vraagt. Je kunt je er namelijk ook makkelijk eenzaam voelen, juist omdat het zo groot en druk is. Maar als je investeert, krijg je er heel veel voor terug.” Roel en Laure hebben inmiddels een uitgebreide vriendenkring, voornamelijk bestaande uit Nederlanders en Belgen. De werkgerelateerde relaties zijn vooral Amerikaans.
Laure: “Onze vrienden hier zitten allemaal in hetzelfde schuitje als wij: vrienden en familie heb je achtergelaten en dus ben je op elkaar aangewezen. Daardoor ontstaan er hechte nieuwe vriendschappen. Afspraken gaan hier meer ad hoc dan in Nederland, waar je een lunchafspraak soms al 6 weken vooraf vast moet leggen. Hier word je ’s middags gevraagd om ’s avonds mee te gaan eten. Mensen leven veel meer in het nu.“
In New York kun je ontzettend veel doen en bezichtigen en dat weten de achtergebleven familieleden en vrienden ook. Die komen dus maar al te graag op bezoek. Laure: “Dat zou er haast voor zorgen dat je geen tijd hebt om met nieuwe vrienden af te spreken, dus wordt dat gewoon gecombineerd. Is er toevallig familie op bezoek? Dan neem je ze gewoon mee! Iedereen kent dus ook elkaars ouders en vrienden van thuis”.
Werk
Door de emigratie moest Laure haar baan in Nederland opzeggen, toch heeft ze nooit het gevoel gehad er iets voor op te moeten geven. Naar het buitenland gaan was een gezamenlijke droom van Roel en Laure, dus dit was een mooie kans voor hen beiden. Nadat ze eenmaal gesetteld waren vond ook Laure weer werk in haar vakgebied. Bij Fidelis Care (een soort zorgverzekeraar voor de minst bedeelden in New York) heeft ze ongeveer 1,5 jaar met veel plezier een HR functie bekleed. Inmiddels is ze hier gestopt, want een paar maanden geleden is ze bevallen van een prachtige dochter: Emma.
Zwangerschapsverlof
Zwangerschap werkt in de VS iets anders dan in Nederland. Laure vertelt: “Hier krijg je maar 6 weken zwangerschapsverlof, vanaf de bevalling, dus de vrouwen werken door tot hun vliezen breken of ze weeën krijgen. Ik heb doorgewerkt tot een week voor de uitgerekende datum, maar vond het toen wel mooi geweest. Met het werken en de reis daar naartoe en terug, was ik elke dag ongeveer twaalf uur kwijt en dat werd toch een beetje vermoeiend. We wisten al dat het contract van Roel in New York afliep en we terug naar Nederland zouden gaan, dus heb ik mijn baan iets eerder opgezegd.”
Emigratie is niet zo heftig meer
Inmiddels zijn hun laatste weken in Amerika aangebroken. Het gezin gaat nog drie weken op vakantie en zet over een maand weer voet op Nederlandse bodem. Laure heeft er zin in om terug te komen, maar het voelt ook een beetje dubbel: “Natuurlijk heb ik zin om iedereen weer te zien en is het fijn dat we straks weer dichter bij vrienden en familie zijn. Van de andere kant is de tijd hier voorbij gevlogen en laten we ook hele goede vrienden achter. Emigreren is met de huidige technologie een stuk minder heftig dan een jaar of twintig geleden. Je kunt met iedereen Skypen of FaceTimen en dan maakt het niet zo veel meer uit of je bij elkaar aan tafel zit of aan de andere kant van de wereld.”
De kans is dan ook groot dat ze in de toekomst nog een keer naar het buitenland vertrekken. Laure: “Ik ga er niet vanuit dat dit een terugkeer voor altijd is. Het plan is om nu zeker een jaar of twee in Nederland te blijven, maar als er zich weer nieuwe kansen voordoen, willen we graag nog een keer weg. Australië staat nog hoog op onze verlanglijst. Maar eerst gaan we genieten van familie en vrienden en Emma laten kennis maken met Nederland”.
